Skarbnica Rozmaitości

wtorek, 9 grudnia 2008

Aniołki

"Anioły istnieją, ale czesto nie mają skrzydeł. Nazywamy je więc przyjaciółmi..."




Jestem wiatrem, jestem wodą, własnej drogi nie znam,
jestem Aniołem! Odepchniętym przez ludzi, odrzuconym, podeptanym.
Jestem jak dziecko zagubione w nienawistnym świecie.
Wciąż płacze patrząc przed siebie,
słyszę pogardę nie zatykam uszu.
Wyciągam wciąż rękę wołając o pomoc.
Oni podcinają mi skrzydła, nie pozwalając się wzbić.
Teraz musze kroczyć w cierpieniach po ścieżkach mi nie przeznaczonych,
by znaleźć ukojenie w duszy,
rozwinąć swe skrzydła i miłości poznać słodki smak.






Anioły są wśród nas
Czasem siadają na ziemi
Składają skrzydła
I płaczą
Pragną tak jak ludzie
Kochać
Uśmiechają się
Chowając między palcami
Swe niebieskie łzy
Ukrywają siebie
Anioły są wśród nas
Czasem niewidoczne dla oka
Wyczuwalne dla serca .
gszk o 02:08

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

‹
›
Strona główna
Wyświetl wersję na komputer

O mnie

Moje zdjęcie
gszk
Wyświetl mój pełny profil
Obsługiwane przez usługę Blogger.